Het eerste jaar

Vooral in het eerste jaar nadat je je partner verloren hebt, word je bijna dagelijks geconfronteerd met het feit dat je alleen bent. Of het nu om kleine of grote dingen gaat. Niets meer kunnen overleggen en alles alleen moeten doen. Vooral ook bijzondere dagen zoals een verjaardag, een trouwdag en feestdagen zie je tegenop. Die momenten doen pijn. Je slaat ze liever over. Over dat eerste jaar kwam ik het volgende gedicht tegen:

Het eerste jaar……

Na die allerlaatste keer
komt de allereerste keer,
de eerste keer zonder
en dat doe zo’n zeer.

Al die allereerste keren
in dat allereerste jaar,
waarbij je terug denkt aan
de laatste keer met elkaar.

Ja, al die eerste keren
doen een mens veel pijn,
omdat je nog zo graag wilt
maar het niet zo mag zijn.

Deze tekst raakte mij enorm omdat het voor mij zo herkenbaar was. Ik wil dit delen omdat er velen zullen zijn die het zo ervaren hebben. De mensen om je heen zijn zich hier vaak niet van bewust. Laat het weten, praat erover!